Nu moet ik eventjes een half jaar terug in de tijd, zittend in skilift samen met een collega (Edwin). Die Edwin heeft appartement in Bad Goisern (Oostenrijk), we zitten een beetje te bakkeleien of Hubert von Goiseren. Hij heeft een CD van hem en is er nog al weg van, waarop ik stel joh, als die Hubert nu echt zo goed is nodig hem uit in Dordrecht, zo dat we hem eens kunnen wegen of hij echt zo goed is. 
We lachen er nog eens om en glijden weer naar beneden en vergeten Hubert von Goisern.

Zes maanden later hangt Edwin aan de telefoon, met de vraag: “weet je wie er naar Dordrecht komt, voor een concert?”. Het blijft eventjes stil, maar zonder lang na te denken wist ik het antwoord in één keer. “Hubert” roep ik door de telefoon, we lachen er allebei nog om wat we in de skilift toen de tijd hadden besproken.

Gisteren avond was het zover Hubert legt aan met zijn podiumboot in Dordrecht aan de Merwekade. Publiek komt nieuwsgierig kijken wie Hubert is, het duurt niet lang voor dat mensen staan te swingen op de klanken van zijn band.
Zelfs een regenbuitje wordt getrotseerd, waar maak je dit nog mee.. dat mensen bij een gratis concert blijven staan in de regen. Dit is het bewijs dat deze heer uit Bad Goisern een echt artiest is.